Elisabeth Dored

Elisabeth Dored (ur. 1908 w Idd jako Elisabeth Braadland, zm. 1972 w Øyer) – norweska pisarka. Była córką ministra spraw zagranicznych Norwegii Birgera Braadlanda. W 1932 roku wyszła za dziennikarza Johna Doreda. Absolwentka szkoły o profilu ekonomicznym, ukończyła studia na Akademii Sztuk Pięknych w Oslo. Następnie nie tylko malowała, ale i została pisarką, tworząc głównie powieści historyczne. W 1964 roku otrzymała literacką nagrodę Bokhandlarprisen.

Powieści

  • Dla mnie świat się kręci (For meg er jorden rund; 1955)
  • Kochałam Tyberiusza (Jeg elsket Tiberius; 1959)
  • Fenickie schody (Den fonikiske trappen; 1963)
  • Piłat i Nazarejczyk (Pilatus og Nasareeren; 1967)

Linki zewnętrzne

  • Notka biograficzna w portalu WP
Kontrola autorytatywna (osoba):
  • ISNI: 0000000012999115
  • VIAF: 469777
  • LCCN: no2013057641
  • GND: 1057557439
  • SUDOC: 164904808
  • NKC: pag2015885550
  • BNE: XX1047487
  • NTA: 07222956X
  • BIBSYS: 90622649
  • PLWABN: 9810627275305606
  • NUKAT: n96029671
  • SNL: Elisabeth_Dored