Elżbieta Luksemburska (1390–1451)

Elżbieta Luksemburska
Ilustracja
ilustracja herbu
księżna Luksemburga
Okres

od 1411
do 1443

Poprzednik

Jodok z Moraw

Następca

Filip Dobry

Dane biograficzne
Dynastia

Luksemburgowie

Data i miejsce urodzenia

październik 1390
Hořovice

Data i miejsce śmierci

3 sierpnia 1451
Trewir

Ojciec

Jan Zgorzelecki

Matka

Richarda Meklemburska

Mąż

Antoni I Brabancki
od 16 lipca 1409
do 25 października 1415

Dzieci

Wilhelm, córka

Mąż

Jan III Bawarski
od 1417
do 5 stycznia 1424

Elżbieta Zgorzelecka fr. Élisabeth de Goerlitz (ur. październik 1390 w Hořovicach, zm. 3 sierpnia 1451 w Trewirze) – księżniczka zgorzelecka, suo iure księżna Luksemburga w latach 1411-1443, jedyna córka Jana Zgorzeleckiego i Richardy Meklemburskiej. Ostatnia przedstawicielka dynastii Luksemburgów.

Życiorys

Urodziła się w 1390 r. Była jedyną córką Jana z dynastii Luksemburgów, księcia Zgorzelca i jego żony Richardy, królewny szwedzkiej (córki Albrechta II). Nie miała rodzeństwa[1]. Ze strony ojca była wnuczką cesarza Karola IV Luksemburczyka i Elżbiety Pomorskiej[2].

W 1411 r. po śmierci Jodoka z Moraw decyzją swego stryja Zygmunta Luksemburskiego została księżną Luksemburga[3][1].

W 1397 r., rok po śmierci swego ojca, została zaręczona z Fryderykiem, dziedzicem landgrafa Turyngii Baltazara[4]. Małżeństwo nie doszło do skutku[4]. 16 lipca 1409 r. poślubiła Antoniego I, księcia brabanckiego[4]. Z tego małżeństwa pochodziło dwoje dzieci - syn Wilhelm (ur. 2 VI 1410, zm. 10 VII 1410) i nieznana z imienia córka (ur. i zm. 1412). Owdowiała w 1415 - Antoni zginął w bitwie pod Azincourt[4].

W marcu 1416 r. król Polski Władysław II Jagiełło został wdowcem. Król wysłał swoich przedstawicieli (Piotr Niedźwiedzki, Janusz z Tuliszkowa, Zawisza Czarny z Garbowa) do Brabancji, aby złożyli propozycję małżeństwa Elżbiecie. Ślub z praprawnuczką Kazimierza III Wielkiego wzmocniłby pozycję Jagiełły na tronie polskim, ponadto księżna jako bliska krewna króla Zygmunta wpłynęłaby pozytywnie na współpracę Polski z dynastią Luksemburgów[4]. Elżbieta stanowczo odmówiła poślubienia polskiego króla[4]. Odpowiedź swoją motywowała "niechęcią do dalszych ślubów"[4].

Mimo deklaracji złożonej polskiemu poselstwu już rok później wzięła ślub z Janem III, księciem bawarskim[4]. 5 stycznia 1424 r. owdowiała po raz drugi[4].

W 1443 r. sprzedała Luksemburg Filipowi III Burgundzkiemu, co wywołało protest Luksemburgów.

Przypisy

  1. ↑ a b ZbyszkoZ. Górczak ZbyszkoZ., Luksemburgowie. Dynastie Europy, „Biblioteka Gazety Wyborczej”, 2011, s. 13, ISBN 978-83-268-0096-2 .
  2. ↑ Elżbieta Pomorska była wnuczką króla Polski Kazimierza Wielkiego
  3. ↑ Jodok z Moraw był kuzynem Jana Zgorzeleckiego i Zygmunta Luksemburczyka
  4. ↑ a b c d e f g h i ZygmuntZ. Wdowiszewski ZygmuntZ., Genealogia Jagiellonów i Domu Wazów w Polsce, 2005, s. 68-69, ISBN 83-918497-2-4 .

Bibliografia

  • Duczmal M., Jagiellonowie. Leksykon biograficzny, Poznań - Kraków 1996, ISBN 83-08-02577-3, s. 226,
  • Dworzaczek W., Genealogia, Warszawa 1959, tablica 46.
  • p
  • d
  • e
Luxembourge-Ardennes
  • Zygfryd I (963–998)
  • Henryk I (998–1026)
  • Henryk II (1026–1047)
  • Giselbert (1047–1059)
  • Konrad I (1059–1086)
  • Henryk III (1086–1096)
  • Wilhelm I (1096–1130)
  • Konrad II (1130–1136)
Namur-Luxembourg
Limburg-Luxembourg
Walezjusze
Habsburgowie
Burbonowie
Habsburgowie
Habsburgowie
lotaryńscy

  • Treccani: elisabetta-di-gorlitz-duchessa-di-brabante-e-di-lussemburgo