Dziennikarstwo naukowe

Dziennikarstwo naukowe – specjalność^[1] dziennikarska wyróżniana ze względu na zainteresowania naukowe dziennikarza.

Jest wykładane na uniwersytetach^[1][2], jednak działalność w tym zakresie może być też wynikiem posiadania wykształcenia zarówno naukowego, jak i dziennikarskiego. Dziennikarz naukowy ma za zadanie popularyzować naukę oraz przekazywać nowości z dziedzin naukowych, dlatego też powinien stosować pojęcia naukowe, pamiętając jednocześnie, że mogą być one niezrozumiałe dla odbiorców^[3].

Dziennikarstwo naukowe może mieć różne formy. Dziennikarze udzielają się w czasopismach popularnonaukowych i w specjalistycznej literaturze (na przykład kwartalniki i roczniki naukowe) czytanej głównie przez osoby ze stopniem naukowym w danej kategorii. Różnica polega na tym, że w czasopismach popularnonaukowych zasób słownictwa jest ograniczony do takiego, jakie zrozumie większość czytelników, a jeśli pojawia się nowe słowo z języka specjalistycznego, przeważnie jest ono wyjaśnione. Natomiast w piśmie naukowym używa się pełni języka specjalistycznego.

W XXI wieku do grupy telewizyjnych dziennikarzy naukowych dołączyły osoby publikujące treści popularyzacyjne w mediach społecznościowych, m.in. poprzez serwis YouTube.

W 2007 roku zostało założone Polskie Stowarzyszenie Dziennikarzy Naukowych „Naukowi.pl”.

Znani dziennikarze naukowi

• Jerzy Woźniak
• Bob McDonald, prowadzący popularnego programu radiowego CBC, Quirks & Quarks
• Andrzej Sowa, prowadzący kilku słuchowisk naukowych Polskiego Radia o tematyce historycznej
• Radosław Brzózka, prowadzący programu TVP1 Jak to działa?
• Adam Leszczyński, historyk, członek „Krytyki Politycznej” i współpracownik „Gazety Wyborczej”

Przypisy