Daimonion

Ten artykuł dotyczy starożytnego pojęcia filozoficznego. Zobacz też: Daimonion (ujednoznacznienie).

Daimonion (gr. δαιμονιον zdrobnienie od δαίμων, daimōn "Bóg; bóstwo; demon") – w filozofii starożytnej – głos bóstwa, sumienie, ostrzegawczy głos wewnętrzny. Jego działanie sprowadzało się wyłącznie do odradzania czynienia złych rzeczy i podejmowania błędnych decyzji, nigdy natomiast nie doradzał ani nie sugerował niczego.

Obecność w kulturze

Daimonion pojawia się w powieści Ludzie bezdomni Stefana Żeromskiego i skojarzony jest z postacią inżyniera Korzeckiego.

Linki zewnętrzne

Zobacz hasło daimonion w Wikisłowniku

• Czy istnieje przeznaczenie, a jeśli tak, to czy możemy na nie wpływać?, polskieradio.pl, 20.01.2015 [dostęp: 17.05.2015] – tekst i audycja bazująca na książce Kod duszy amerykańskiego psychologa Jamesa Hillmana.
• Daimonion – boskie tknięcie
• O głosach w głowie Sokratesa