Basen infinity
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/e/e4/SkyPark_Infinity_Pool_%28view_from_deckchair%29.jpg/220px-SkyPark_Infinity_Pool_%28view_from_deckchair%29.jpg)
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/5/55/SkyPark_Infinity_Pool_%28view_from_pool_near_the_edge%29.jpg/220px-SkyPark_Infinity_Pool_%28view_from_pool_near_the_edge%29.jpg)
Basen infinity (ang. infinity – nieskończoność) – rodzaj basenu użytkowego lub dekoracyjnego, w którym co najmniej jedna krawędź jest ukryta tworząc wrażenie bezkresu.
Baseny typu infinty budowane są zwykle na dużych wysokościach np. na dachach hoteli lub naturalnych wzniesieniach, w miejscach, gdzie tworzą złudzenie zlewania się tafli basenu z niebem lub morzem czy jeziorem[2].
Konstrukcja
Ukryta krawędź w tego typu basenach jest odpowiednio wyprofilowana, by nie wystawała ponad powierzchnię wody. Za krawędzią znajduje się kanał przelewowy, którym woda trafia do zbiornika buforowego, skąd następnie jest pompowana z powrotem do niecki tak, by utrzymać stały poziom wody w basenie[2]. Może to być również konstrukcja złożona z kilku basenów ułożonych kaskadowo[3].
Historia
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/1/12/Tourists_swimming_at_Victoria_Falls.jpg/220px-Tourists_swimming_at_Victoria_Falls.jpg)
Inspiracją dla tego typu rozwiązań są naturalne formacje wodne, np. Diabelski basen na terenie Wodospadów Wiktorii czy naturalne baseny w Pamukkale, a także gospodarcze systemy hydrotechniczne, np. uprawy ryżowe[3].
Jednym z pierwszych przykładów wykorzystania efektu jest XVII-wieczna fontanna Walka Zwierząt projektu Jacques’a Houzeau znajdująca się w pałacu w Wersalu[3]. Za jednego z prekursorów basenów tego typu uznaje się amerykańskiego architekta Johna Lautnera, który zaczął budować baseny infinity w Kalifornii w połowie XX wieku[1].
Zobacz też
![]() | Zobacz multimedia związane z tematem: Basen infinity |
- sadzawka lustrzana
- basen lido