Arete z Cyreny

Arete z Cyreny (gr. Ἀρήτη, żyła w V wieku p.n.e.) – Greczynka, filozof.

Żyła w czasach Sokratesa, była córką filozofa-założyciela cyreńskiej szkoły filozoficznej Arystypa. Diogenes Laertios, wspominając Arystypa, pisze: Córce swojej Arete dał najlepsze podstawy wychowania:nauczył ją pogardy dla wszystkiego, co jest ponad miarę. Wykładała filozofię w szkole w Attyce, a po śmierci ojca stała się głową tej szkoły i wykształciła 110 filozofów. Napisała 40 książek. Była matką i nauczycielką Arystypa Młodszego, dlatego zwany był on Metrodydaktem (Uczniem swej matki)^[1].

Na jej grobie znajduje się epitafium, które głosi zalety zmarłej:

Tu spoczywa szlachetna Arete, światło Hellady,
obdarzona urodą Heleny, cnotą Tirmy,
piórem Arystypa, duszą Sokratesa
i językiem Homera.^[2]

Jako wybitną uczoną sławił ją Boccaccio^{[potrzebny przypis]}.

Przypisy