27 Ochotnicza Dywizja Grenadierów SS (1 flamandzka) „Langemarck”
Historia | |
Państwo | III Rzesza |
---|---|
Sformowanie | październik 1944 |
Rozformowanie | maj 1945 |
Dowódcy | |
Pierwszy | SS-Obersturmbannführer Conrad Schellong |
Ostatni | SS-Standartenführer Thomas Müller (oficer) |
Działania zbrojne | |
front wschodni kocioł kurlandzki bitwa o Berlin | |
Organizacja | |
Numer | 27 |
Rodzaj sił zbrojnych | wojska lądowe |
Formacja | Waffen-SS |
Rodzaj wojsk | grenadierzy |
Podległość | Waffen-SS |
27 Ochotnicza Dywizja Grenadierów SS (1 flamandzka) „Langemarck” – flamandzka dywizja grenadierów pancernych Waffen-SS.
Historia
Dywizja powstała w październiku 1944 roku z rozwinięcia istniejącej od 12 miesięcy 6 Ochotniczej Brygady Szturmowej SS Langemarck, utworzonej z mniejszych flamandzkich jednostek Waffen-SS.
Brygada Langemarck walczyła na Ukrainie i w Estonii, zbierając świetne opinie niemieckiego dowództwa. Odcięta w Kurlandii została w październiku 1944 roku wycofana do Niemiec i tam rozbudowano ją w dywizję poprzez wcielenie w jej skład flamandzkich jednostek Organizacji Todt, NSKK i NSFK. W lutym 1945 dywizja trafiła w okolice Szczecina, gdzie walczyła z Armią Czerwoną. Została rozbita podczas obrony linii Odry. Jej resztki wycofały się do Berlina, gdzie zostały zniszczone.
Dowódcy
- SS-Obersturmbannführer Conrad Schellong (19 października 1944 – październik 1944)
- SS-Standartenführer Thomas Müller (październik 1944 – 2 maja 1945)
Zobacz też
- 28 Ochotnicza Dywizja Grenadierów Pancernych SS (1 walońska) Wallonien
Bibliografia
- Marcin Bryja, Janusz Ledwoch: Jednostki Waffen SS 1939 - 1945. Warszawa: 1996. ISBN 83-86209-97-6.
- p
- d
- e
Pancerne | |
---|---|
Grenadierów pancernych |
|
Górskie |
|
Kawalerii |
|
Grenadierów |
|