2-Fenoksyetanol

2-Fenoksyetanol
Nazewnictwo
Nomenklatura systematyczna (IUPAC)
2-fenoksyetanol
Inne nazwy i oznaczenia
farm.

łac. phenoxyethanolum

inne

fenoksyetanol, alkohol fenoksyetylowy, eter β-hydroksyetylowo-fenylowy, fenyloglikol, eter monofenylowy glikolu etylenowego

Ogólne informacje
Wzór sumaryczny

C8H10O2

Masa molowa

138,16 g/mol

Wygląd

przezroczysta, bezbarwna, oleista ciecz[1]

Identyfikacja
Numer CAS

122-99-6

PubChem

31236

DrugBank

DB11304

SMILES
C1=CC=C(C=C1)OCCO
InChI
InChI=1S/C8H10O2/c9-6-7-10-8-4-2-1-3-5-8/h1-5,9H,6-7H2
InChIKey
QCDWFXQBSFUVSP-UHFFFAOYSA-N
Właściwości
Gęstość
1,102 g/cm³ (22 °C)[2]; ciecz
Rozpuszczalność w wodzie
26,0 g/kg (20 °C)[4]
w innych rozpuszczalnikach
rozpuszczalny w etanolu, eterze dietylowym, chloroformie, zasadach[2], bez ograniczeń w acetonie i glicerolu, słabo w oleju arachidowym i oleju oliwkowym[3]
Temperatura topnienia

10–14 °C[2]

Temperatura wrzenia

237 °C (1013 hPa)[5]
243–249 °C (1013 hPa)[2]

Napięcie powierzchniowe

70,7 mN/m (19,9 °C)[5]

Prężność pary

0,01 hPa (25 °C)[6]
0,021 hPa (25 °C)[5]

Niebezpieczeństwa
Karta charakterystyki: dane zewnętrzne firmy Sigma-Aldrich [dostęp 2018-07-24]
Globalnie zharmonizowany system
klasyfikacji i oznakowania chemikaliów
Na podstawie Rozporządzenia CLP, zał. VI[7]
Wykrzyknik
Uwaga
Zwroty H

H302, H319

Zwroty P

P301+P312+P330, P305+P351+P338[5]

NFPA 704
Na podstawie
podanego źródła[8]
1
2
0
 
Temperatura zapłonu

121 °C (zamknięty tygiel)[6][5]

Temperatura samozapłonu

475 °C[5]

Granice wybuchowości

1,4–9%[5]

Numer RTECS

KM0350000

Dawka śmiertelna

LD50 490 mg/kg (mysz, dootrzewnowo)

Podobne związki
Podobne związki

eter dietylowy, glikol dietylenowy

Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą
stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
Multimedia w Wikimedia Commons

2-Fenoksyetanol – organiczny związek chemiczny z grupy eterów i alkoholi, fenylowa pochodna glikolu etylenowego. Stosowany jako bakteriostatyk. Używany jest w kosmetykach (m.in. jako fiksatywa do perfum), jako repelent w środkach odstraszających owady, jako rozpuszczalnik (rozpuszcza octan celulozy) oraz jako składniki lakierów oraz farb drukowych[potrzebny przypis].

Znajduje także zastosowanie w akwarystyce i hodowli ryb konsumpcyjnych, choć działa rakotwórczo na ryby, wywołując zmiany nowotworowe na skórze i błonach śluzowych[9].

Jest bezbarwną, silnie higroskopijną cieczą o dużej lepkości. Słabo miesza się z wodą. Jest jednym ze składników czynnych preparatu Octenisept.

Przypisy

  1. ↑ Farmakopea Polska X, Polskie Towarzystwo Farmaceutyczne, Warszawa: Urząd Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, 2014, s. 4276, ISBN 978-83-63724-47-4 .
  2. ↑ a b c d Haynes 2016 ↓, s. 3-466.
  3. ↑ Farmakopea Polska VIII, Polskie Towarzystwo Farmaceutyczne, Warszawa: Urząd Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, 2008, s. 3491, ISBN 978-83-88157-53-0 .
  4. ↑ Haynes 2016 ↓, s. 5-161.
  5. ↑ a b c d e f g 2-Fenoksyetanol (nr P1126) – karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich (Merck) na obszar Polski. [dostęp 2018-07-24]. (przeczytaj, jeśli nie wyświetla się prawidłowa wersja karty charakterystyki)
  6. ↑ a b Haynes 2016 ↓, s. 16-29.
  7. ↑ 2-Fenoksyetanol, [w:] Classification and Labelling Inventory, Europejska Agencja Chemikaliów [dostęp 2018-07-24]  (ang.).
  8. ↑ 2-Fenoksyetanol (nr P1126) (ang.) – karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich (Merck) na obszar Stanów Zjednoczonych. [dostęp 2018-07-24]. (przeczytaj, jeśli nie wyświetla się prawidłowa wersja karty charakterystyki)
  9. ↑ Andrzej K.A.K. Siwicki Andrzej K.A.K. i inni, Choroby ryb sumowatych w nowych technologiach chowu, „Komunikaty Rybackie”, Olsztyn: Instytut Rybactwa Śródlądowego, 2001 .

Bibliografia

  • CRC Handbook of Chemistry and Physics, William M.W.M. Haynes (red.), wyd. 97, Boca Raton: CRC Press, 2016, ISBN 978-1-4987-5429-3  (ang.).
Encyklopedia internetowa (rodzaj indywiduum chemicznego):