Philomena Essed

Philomena Essed aan het begin van haar carrière (Amsterdam, 1984)

Philomena Johanna Maria Essed (Utrecht, 1955) is hoogleraar in Critical Race, Gender and Leadership Studies aan de Antioch University op de locatie in Yellow Springs, Ohio, Verenigde Staten van Amerika.

Biografie

Essed is dochter van Surinaamse ouders. Haar vader Max Essed was kinderarts. Ze verbleef in haar kindertijd afwisselend in Suriname en Nederland. Vanaf veertienjarige leeftijd woonde zij in Nijmegen, en in 1974 verhuisde zij naar Amsterdam.[1]

Haar oudste broer Gerard Essed werd gynaecoloog en vanaf 1986 hoogleraar aan de Universiteit Maastricht.[2]

Carrière

In 1983 behaalde Essed haar doctoraalexamen in culturele antropologie aan de Universiteit van Amsterdam, waar zij in 1990 cum laude promoveerde tot doctor in de sociale wetenschappen bij Chris Mullard[3][4]

Na haar promotie werkte zij tot 2003 aan de Universiteit van Amsterdam. Zij was in Nederland lid van de 'Tijdelijke Expertise Commissie Emancipatie in het Nieuwe Adviesstelsel' van 1998 tot 2001, benoemd door de Minister van Sociale Zaken en Werkgelegenheid[5] en lid van de Selectiecommissie Rechterlijke Macht (2003-2010). Vanaf 2004 is zij plaatsvervangend collegelid bij het Nederlandse College voor de Rechten van de Mens.[6] Tussen 2001 en 2005 was zij Visiting professor aan de Universiteit van Californië (Irvine) op het gebied van African-American Studies and Women's studies. In 2005 werd zij hoogleraar aan de Antioch University, een particuliere universiteit zonder winstoogmerk. Sinds 2006 is Essed geaffilieerd onderzoeker aan de Universiteit Utrecht bij het Graduate Gender Program.[7][8][9] Zij is onder andere ook docent voor het SANPAD RCI-programma in Zuid-Afrika en voor de Black Europe Summer School.

Alledaags racisme

Essed is vooral bekend geworden door haar boek Alledaags racisme en de publieksuitgave van haar proefschrift (dissertatie), Inzicht in alledaags racisme. Inzicht in alledaags racisme maakte een sterke reactie los in het Nederlandse publieke debat.[1][10] Het werd gewaardeerd door activisten en niet-gouvernementele organisaties. Volgens de Encyclopedia of Afro-European Studies bedreigde Essed met haar werk de positieve visie van het tolerante Nederland, omdat zij haar vinger op de zere plek van het Nederlandse koloniaal verleden legde en ook wees op het impliciete (blanke) superioriteitsgevoel.[1] De media en de Nederlandse academische wereld leverden daarentegen zware kritiek op het boek. Zij zetten vraagtekens bij het belang dat Essed hecht aan verhalen van individuele zwarte mensen en bij de relevantie van racisme voor de Nederlandse samenleving. Zo schreef sociologe en journaliste Emma Brunt dat "iedere methodologische verantwoording ontbreekt, dat de logica geheel wordt opgeofferd aan de strijdbaarheid, en dat begrippen door elkaar krioelen als palingen in een mandje."[11]

Essed werkte ook aan het onderzoeksproject "Racism at the Top" van het Oostenrijkse Ministerie voor Wetenschap. Onder leiding van Ruth Wodak (Universität Wien) en Teun A. van Dijk onderzocht zij de rol van politieke elites bij het ontstaan en de verspreiding van racisme en antiracisme. Zij gebruikte daarbij de discoursanalyse en deed onderzoek in zeven West-Europese landen.[12]

Essed vindt haar motivatie in sociale rechtvaardigheid. Naast haar academisch werk op dit gebied was zij adviseur bij diverse Amerikaanse en internationale organisaties. In Nederland was zij medio jaren tachtig een van de oprichters van een netwerk voor hoger opgeleide zwarte, migranten- en vluchtelingenvrouwen. Zij werkte in 1997/98 mee met het team dat het Nederlandse kenniscentrum voor emancipatie, gezin en diversiteit oprichtte: E-Quality, later opgegaan in Atria.

Rond 2013 hield Essed zich bezig met onderzoek naar waardigheid. Zij ziet waardigheid in werksituaties, bij het onderwijs en in publieke discussies als een essentiële menselijke behoefte. Het begrip is volgens Essed "een sleutel voor een diverse samenleving waarin men zich met elkaar verbonden kan voelen."[13]

In 2015 verscheen de bundel Dutch racism (Nederlands racisme), samengesteld door Essed en Isabel Hoving (Universitair Docent en Diversity Officer aan de Universiteit Leiden[14]). In dit boek zijn artikelen van twintig auteurs opgenomen over racisme, antisemitisme en islamofobie en de manier waarop historische periodes van slavernij, arbeidsmigratie en kolonialisme doorwerken, zoals in de discussie over Zwarte Piet.[4] Bij het verschijnen van de bundel zei Essed dat zij in Nederland de rode draad ontdekte tussen antisemitisme en hedendaags racisme. Bovendien was ze van mening dat het met name bij jongeren in Nederland schortte aan kennis van de geschiedenis van antiracisme. Volgens Essed was het "een taboe geworden om over racisme te schrijven" en zij "besefte [...] hoe sterk de intellectuele censuur is in Nederland, de mate van repressie is hier erg hoog als het om racisme-kritiek gaat."[15]

Onderscheidingen

Essed ontving in 2011 een eredoctoraat van de Universiteit van Pretoria. In 2011 werd zij Ridder in de Orde van Oranje-Nassau.[16] Zij ontving in 2015 ook een eredoctoraat aan de faculteit Sociale Wetenschappen van de Zweedse Umeå Universiteit. In 2017 werd de Black Achievement Award aan haar toegekend. Op initiatief van de gemeente Amsterdam ontving zij de Een leven lang voor de stad 2021 prijs. [17]

Publicaties (selectie)

  • Ongehuwd moederschap, 1977
  • Vrouwen en psychiatrie. Een terreinverkenning, doctoraalscriptie, 1979
  • Alledaags racisme, 1984
  • Understanding Everyday Racism: An Interdisciplinary Theory (Inzicht in Alledaags Racisme), proefschrift, 1990
  • Everyday Racism. Reports From Women of Two Cultures. Hunter House, 1990
  • Diversity. Gender, Color and Culture, University of Massachusetts Press, 1996
  • Refugees and the Transformation of Societies, samen met David Theo Goldberg, 2004
  • A Companion to Gender Studies, samen met David Theo Goldberg, 2009
  • Clones, Fakes and Posthumans: Cultures of Replication, Rodopi/Brill, 2012
  • Dutch Racism, samengesteld samen met Isabel Hoving, 2015
Bronnen, noten en/of referenties
  • Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Philoma Essed op de Duitstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.

  1. a b c Philomena Essed. Encyclopedia of Afroeuropean Studies. Gearchiveerd op 10 juni 2016. Geraadpleegd op 18 juli 2018.
  2. Professors Faculty of Health, Medicine and Life Sciences - Research - Maastricht University. Universiteit Maastricht. Geraadpleegd op 18 juli 2018.
  3. Max Arian, IJskoud waar. De Groene Amsterdammer (28 april 1999). Geraadpleegd op 4 juni 2020.
  4. a b Professor Dr. Philomena Essed krijgt eredoctoraat. Starnieuws (17 oktober 2015). Geraadpleegd op 4 juni 2020.
  5. Instelling Tijdelijke Expertise Commissie Emancipatie in het Nieuwe Adviesstelsel. Overheid.nl, een initiatief van het ministerie van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties. Geraadpleegd op 18 juli 2018.
  6. Prof. dr. Ph. Essed. College voor de Rechten van de Mens. Geraadpleegd op 18 juli 2018.
  7. Black Achievement Award voor Gloria Wekker, Philomena Essed en Leo Balai. Universiteit Utrecht (30 oktober 2017). Geraadpleegd op 18 juli 2018.
  8. Affiliated Staff - Graduate Gender Programme. genderstudies.nl. Universiteit Utrecht. Geraadpleegd op 18 juli 2018.
  9. Medewerkers - Universiteit Utrecht. www.uu.nl. Geraadpleegd op 4 juni 2020.
  10. Rasit Elibol en Jaap Tielbeke, ‘Het alledaagse was een blinde vlek’; De herwaardering van Philomena Essed (24 april 2019).
  11. Ik ben racist, jij bent racist. De Koninklijke Bibliotheek (Nederland) (12 januari 1985). Geraadpleegd op 18 juli 2018 – via Koninklijke Bibliotheek.
  12. Racism at the Top. Discourse analytical Studies of Political Strategies of Exklusion. Bundesministerium für Wissenschaft und Verkehr (link naar Wikipedia in het Duits). Gearchiveerd op 16 augustus 2004.
  13. Philomena Essed: Ik vond het tijd voor een volgende stap in mijn carrière. Roet in het eten (10 november 2013). Gearchiveerd op 16 augustus 2017. Geraadpleegd op 18 juli 2018.
  14. Isabel Hoving. Universiteit Leiden. Geraadpleegd op 18 juli 2018.
  15. 'Dutch Racism' als tool tegen intellectuele censuur - Nieuw Wij. Nieuw Wij (17 oktober 2015). Geraadpleegd op 18 juli 2018.
  16. Derksen, Sandra, In de spotlight enkele van onze vrouwelijke lintjesdragers 2011 (dode link). Etnische Zakenvrouwen Nederland. Geraadpleegd op 15 april 2016.
  17. Universiteit van Amsterdam, Personalia - Alumni. Alumni - Universiteit van Amsterdam (3 augustus 2021). Gearchiveerd op 1 maart 2021. Geraadpleegd op 18 maart 2021.
Bibliografische informatie
Mediabestanden
Zie de categorie Philomena Essed van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.