Mark McGowan

Mark McGowan
Mark McGowan
Algemene informatie
Geboren 13 juli 1967
Newcastle, NZW, Australië
Nationaliteit Vlag van Australië Australië
Beroep Advocaat, politicus[1]
Bekend van 30e premier van West-Australië
Carrière
1996 - 2023 Lid West-Australisch lagerhuis
2017 - 2023 Premier van West-Australië
Familie
Partner(s) Sarah Anne Miller
Kinderen 2 zonen, 1 dochter
Overig
Politiek Australian Labor Party
Portaal  Portaalicoon   Australië

Mark McGowan (Newcastle, 13 juli 1967) is een Australisch advocaat en politicus. Hij was de dertigste premier van West-Australië.

Vroege jaren

McGowan werd in 1967 in Nieuw-Zuid-Wales geboren. Zijn vader is Dennis Francis McGowan, een squashzaaleigenaar, en zijn moeder Mary Anne White, een lerares. McGowan liep school aan de 'Casino Primary School', de 'Casino High School' en de 'Coffs Harbour High School'.[1]

In 1987 behaalde hij een Bachelor of Arts en in 1989 een Bachelor of Laws aan de universiteit van Queensland. Hij behaalde ook nog een graduaatsdiploma 'Legal Practise' aan de 'Queensland University Of Technology'.[1]

Van 1989 tot 1996 werkte McGowan als juridisch medewerker bij de Royal Australian Navy.[1] Hij werd luitenant op de basis 'HMAS Stirling' ten zuiden van Perth in West-Australië.[2] In 1996 huwde hij met Sarah Anne Miller.[1] Ze wonen in Rockingham en hebben drie kinderen.[2]

Politieke carrière

McGowan werd in 1984 lid van de Australian Labor Party (ALP). In 1994 werd hij tot de gemeenteraad van Rockingham verkozen. Een jaar later werd hij locoburgemeester. Op 14 december 1996 werd McGowan voor het kiesdistrict Rockingham in het West-Australische lagerhuis verkozen. Hij werd reeds vijf maal herverkozen.[1]

Van 1997 tot 1999 was McGowan schaduwminister van lokaal bestuur. Vervolgens was hij tot 2001 woordvoerder voor toerisme, lokaal bestuur, erfgoed en sport en recreatie. In 2001 kwam de ALP aan de macht en van 2001 tot 2005 was McGowan parlementair secretaris voor premier Geoff Gallop. Van 2005 tot 2008 droeg McGowan op verschillende tijdstippen verschillende ministeriële bevoegdheden.[1] Hij versoepelde de wetgeving voor de entertainmentindustrie en het nachtleven, onderhandelde de komst van lagekostenluchtvaartmaatschappij Jetstar naar Perth en voerde het oude lesprogramma en beoordelingssysteem in het onderwijs terug in.[2]

Na de verkiezingsnederlaag van laborpremier Alan Carpenter in 2008 werd McGowan weer schaduwminister. Hij werd in 2012 tot oppositieleider verkozen. Na de enorme verkiezingsnederlaag van de liberale premier Colin Barnett werd McGowan op 17 maart 2017 de dertigste premier van West-Australië.[1] McGowan startte een onderzoek naar 26 projecten die onder Barnett plaatsvonden en West-Australië met een serieuze staatsschuld opzadelden.[3] Hij beloofde het 'Perth Freight Link'-project stop te zetten en de regels voor arbeidsmigratie te verscherpen.[4][5]

Een jaar later riepen bedrijfsleiders McGowan vanwege toekomstige arbeidstekorten in de mijnbouwindustrie op om de regels aangaande arbeidsmigratie terug te versoepelen.[6] McGowan slaagde erin een plan voor een metronet in Perth te laten goedkeuren. Hij maakte, tegen een motie van zijn partij in, fracking in West-Australië legaal.[7] Er werd met BHP over een dispuut in verband met mijnbouwrechten onderhandeld. Dit bracht AU $ 250 miljoen op, een soms die grotendeels voor de bouw van een nieuw ziekenhuis ter vervanging van het 'King Edward Memorial Hospital' werd begroot.[8] Eind 2019 werd euthanasie legaal in West-Australië.[9]

McGowan en Labor wonnen de verkiezingen van maart 2021. Labor behaalde een nog nooit in West-Australië geziene meerderheid. De reusachtige overwinning zou te danken zijn aan McGowans harde aanpak tijdens de Coronapandemie.[10] In 2023 stapte McGowan plots vroegtijdig uit al zijn politieke functies en gaf als reden extreme vermoeidheid.[11]

Erkenning

In 1996 werd McGowan een 'Commendation for Brave Conduct' toegekend vanwege het redden van een bestuurder uit een brandend autowrak.[12]

Bronnen, noten en/of referenties

Referenties

  1. ↑ a b c d e f g h (en) Mr Mark McGowan. Parliament of WA. Geraadpleegd op 1 mei 2020.
  2. ↑ a b c (en) Biography. Government of WA (10 mei 2017). Gearchiveerd op 16 april 2020. Geraadpleegd op 1 mei 2020.
  3. ↑ (en) Dylan Caporn, Premier Mark McGowan to probe former Barnett Government’s spending. The West Australian (15 mei 2017). Gearchiveerd op 19 oktober 2019. Geraadpleegd op 1 mei 2020.
  4. ↑ (en) Jacob Kagi, WA election: Cost of cancelling Roe 8 no barrier to Labor despite Liberal warnings. ABC News (14 maart 2017). Gearchiveerd op 24 november 2020. Geraadpleegd op 1 mei 2020.
  5. ↑ (en) Jacob Kagi, Premier Mark McGowan quick off the mark on foreign worker policy changes. ABC News (17 maart 2017). Gearchiveerd op 20 oktober 2021. Geraadpleegd op 1 mei 2020.
  6. ↑ (en) Josh Zimmerman, Business leaders in push for overseas workers amid WA skills shortage. The West Australian (17 december 2018). Gearchiveerd op 21 oktober 2020. Geraadpleegd op 1 mei 2020.
  7. ↑ (en) Gary Adshead, Premier Mark McGowan gives himself top marks so far. The West Australian (4 december 2018). Gearchiveerd op 21 april 2021. Geraadpleegd op 1 mei 2020.
  8. ↑ (en) Rebecca Trigger, Nicolas Perpitch, Disputed BHP royalties to help fund new King Edward Memorial Hospital in Perth. ABC News (28 juni 2019). Gearchiveerd op 22 maart 2020. Geraadpleegd op 1 mei 2020.
  9. ↑ (en) Nicolas Perpitch, Voluntary euthanasia becomes law in WA in emotional scenes at Parliament. ABC News (10 december 2019). Gearchiveerd op 11 september 2023. Geraadpleegd op 1 mei 2020.
  10. ↑ WA state election 2021 as it happened: Total Liberal wipeout as rockstar Premier Mark McGowan celebrates landslide win. The Sydney Morning Herald (13 maart 2021). Gearchiveerd op 14 maart 2021. Geraadpleegd op 14 maart 2021.
  11. ↑ Anthony Anderson, Reason behind WA Premier Mark McGowan’s shock resignation. The West Australian (29 mei 2023). Gearchiveerd op 2 juni 2023. Geraadpleegd op 2 juni 2023.
  12. ↑ (en) It's an honour. WA Government. Gearchiveerd op 16 april 2018. Geraadpleegd op 1 mei 2020.
Mediabestanden
Zie de categorie Mark McGowan van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.
Voorganger:
Colin Barnett 		Premier van West-Australië
17 maart 2017 - juni 2023 		Opvolger:
Roger Cook