Itsaso Beltzeko flotako Baldintzen eta Egoeren gaineko Zatiketa Ituna

Itsaso Beltzeko flotako Baldintzen eta Egoeren gaineko Zatiketa Ituna



Mota	kontratu
Denbora-tarte	1997ko maiatzaren 28a - 2014ko martxoaren 28a
Data	1997ko maiatzaren 28a
Indarrean sartze	1999ko uztailaren 12a
Repealed by ^(en)	Kharkiv Pact ^(en)
Herrialdea	Ukraina


Parte-hartzaileak	Ukraina Errusia
Lanaren edo izenaren hizkuntza	errusiera eta ukrainera

Itsaso Beltzeko flotako Baldintzen eta Egoeren gaineko Zatiketa Ituna Errusiaren eta Ukrainaren artean 1997ko maiatzaren 28an sinatutako aldebiko hiru tratatu dira. Itun horien arabera, bi herrialdeek bi flota nazional independente, armamentu banatuak eta haien arteko oinarriak ezarri zituzten, eta Krimean Itsaso Beltzeko flota errusiarra oinarritzeko baldintzak ezarri zituzten.^[1]^[2] Errusiaren eta Ukrainaren arteko Adiskidetasun Itunaren xedapenekin osatu zen ituna, eta hiru egun geroago sinatu zen.

Aurrekariak

1990eko hamarkadan, Itsaso Beltzeko flota eta Krimeako ontzigintzako instalazioak kontrolatzeko borroka tentsio iturri izan ziren Errusiaren eta Ukrainaren artean. 1995eko ekainean behin-behineko akordioa sinatu zen, baina beste bi urte behar izan ziren ebazteko.^[3]

Edukia

Sinatutakoaren arabera:

Itsaso Beltzeko sobietar flota, Krimea penintsulan egoitza zuena, bitan banatu zen: Errusia (%81,7) eta Ukraina (%18,3). Horren truke, Errusiak 526 milioi dolar ordaintzea onartu zuen, zatitutako ontzidiaren ordain gisa.^[1]
Ukrainiak onartu egin zuen Krimeako ontzi-instalazioak Errusiari 20 urtez alokatzea 2017ra arte, 5 urteko berritze automatikoarekin.^[4] Errusiak 97 milioi dolar ordainduko zizkion urtean Ukrainari Krimeako azpiegiturak errentan emateagatik. Ordainketa hori Ukrainari emandako eta fakturatutako gas errusiarraren kostutik kendu zen.^[1] Oinarrizko arauak indarren estatutuari buruzko akordio batean ezarri ziren, hau da, Ukrainaren eta Errusiako Federazioaren arteko akordioan, Itsaso Beltzeko flota [BSF] Ukrainako lurraldean kokatzeko estatutuari eta baldintzei buruz.^[5] Tratatuari esker, Errusiak 25.000 soldadu, 24 artilleria-sistema, 132 ibilgailu blindatu eta 22 hegazkin militar izan zituen Krimea penintsulan.^[1]
Errusia behartuta zegoen "Ukrainaren subiranotasuna errespetatzera, haren legedia errespetatzera eta Ukrainaren barne-arazoetan interferentziak saihestera", eta, gainera, Errusiako militarrek beren "identifikazio militarreko txartelak" erakutsi behar zituzten Ukrainaren eta Errusiaren arteko muga zeharkatzean; Errusiako indarrek "beren hedapen-lekuetatik haratago" jardun zezaketen, "Ukrainako agentzia eskudunekin koordinatuta" egon ondoren..^[1]

2010eko apirilaren 21ean, laugarren akordioa sinatu zen, Kharkiveko Ituna, eta alokairua 2042 arte luzatu zen (beste bost urtez berritzeko aukerarekin), Ukrainari gas natural errusiarra emateko deskontuko urte anitzeko kontratu baten truke.

2014ko martxoaren 28an, Krimea anexionatu ondoren, Vladimir Putin errusiar lehendakariak proposamenak aurkeztu zizkion Estatuko Dumari Errusia eta Ukrainaren arteko zenbait akordiori amaiera emateko, Itsaso Beltzeko flota banatzeko ituna eta Kharkiveko Ituna barne.^[6] Estatuko Dumak aho batez onartu zuen Errusiaren eta Ukrainaren arteko akordio horien indargabetzea Parlamentuko 433 kidek 2014ko martxoaren 31n.^[7]

Erreferentziak

↑ ^a ^b ^c ^d ^e Bound by treaty: Russia, Ukraine and Crimea
↑ UK's response to the situation in Ukraine - Oral statements to Parliament. GOV.UK.
↑ Russia and Ukraine Settle Dispute Over Black Sea Fleet, June 10, 1995
↑ Brownlie's Principles of Public International Law, p. 431 ISBN 9780199699698
↑ Угода між Україною і Російською Федерацією про статус та умови перебування Чорноморського флоту Російської Федерації на території України
↑ Putin submits proposals on denouncing some Russia-Ukraine agreements on Black Sea Fleet, ITAR-TASS (29 March 2014)
↑ State Duma approves denunciation of Russian-Ukrainian agreements on Black Sea Fleet, ITAR-TASS (31 March 2014)