Elvira de Hidalgo
| Elvira de Hidalgo | |
|---|---|
  Irudi gehiago | |
| Bizitza | |
| Jaiotzako izen-deiturak | Elvira Juana Rodríguez Roglán |
| Jaiotza | Valderrobres, 1891ko abenduaren 28a |
| Herrialdea |  Espainia |
| Heriotza | Milan, 1980ko urtarrilaren 21a (88 urte) |
| Hezkuntza | |
| Hizkuntzak | gaztelania |
| Irakaslea(k) | Concepció Bordalba Simón (en)  Melchiorre Vidal (en) |
| Ikaslea(k) | ikusi
|
| Jarduerak | |
| Jarduerak | opera abeslaria, musika-irakaslea, unibertsitateko irakaslea eta pedagogoa |
| Enplegatzailea(k) | Athens Conservatoire (en) |
| Ahots mota | sopranoa |
| Musika instrumentua | ahotsa |
| Diskoetxea | Fonotipia |
   | |
Elvira Juana Rodríguez Roglán, artistikoki Elvira de Hidalgo (Valderrobres, Teruel, 1891ko abenduaren 28a – Milan, 1980ko urtarrilaren 21a) koloretako sopranoa eta kantu-maistra izan zen.
Kantuaren ordezkari garrantzitsua izan zen, besteak beste, Rosina Sevillako bizargina lanean, Lo-ibiltaria, Erregimentuko alabak eta Lucía Lammermoor. Maistra gisa, paper garrantzitsua izan zuen kantuaren errenazimentuan, bigarren mundu-gerraren ondoren. Ikasle ospetsuena Maria Callas soprano grekoa izan zen.[1][2]
Biografia
Miguela Roglán Bel eta Pedro Rodríguez Hidalgoren alaba zen. Bartzelonara joan zen, eta han hasi zituen kantu-ikasketak Conchita Bordalbarekin eta María Barrientosekin.[3] Melchor Vidal maisuarekin amaitu zituen Milanen. 1908an, 16 urte zituela, debuta egin zuen Napoliko San Carlo antzokian, Sevillako bizargina lanean Rosina interpretatuz.[3][4][1]
Karrera bikaina hasi zuen, eta Italia, Europa eta Amerikako antzoki nagusietan ibili zen. Bere garaiko soprani d’agilitá onenetariko bat izan zen, Linda de Chamounix, Rigoletto, I Puritani, Lucía Lammermoor protagonistei-eta bizia eman zien. Madrilgo Errege antzokia ere bere arrakasten lekuko izan zen,bertan 1923an egin zuen azken emanaldira arte.
1930 arte lanean jardun zuen, eta, handik aurrera noizean behin, 1936 arte.[3]
Eszenatokitik erretiratu eta irakaskuntzan jardun zuen. Atenasen Maria Callasen irakaslea izan zen 1938tik 1943ra. 1949an Ankarara pasatu zen, eta 1959an Milanen finkatu zen behin betiko. 1947az geroztik, batez ere "La maestra de la Callas" izendatu zuten.
Bere interprete-izaera soprano koloratura gisa prestaketagatik ez ezik, pertsonaiei egiantz handia ematen zien pertsona gisa ere ezagutu zuten. Gioacchino Rossiniren Sevillako bizargina lanean Rosina, Milan eta Napoliko antzokietan ondoen defendatutako pertsonaietako bat izan zen. Bere ahots bero eta kristalinoak, gainera, tesitura zabal eta indartsua zuen, ezohikoa soprano arin batean.
Iruditegia
-
Elvira_de_Hidalgo_1912 -
Elvira_de_Hidalgo -
Elvira_de_Hidalgo_1914 -
Elvira_De_Hidalgo_LCCN2014681315 -
Elvira_de_Hidalgo_3
Erreferentziak
- ↑ a b (Gaztelaniaz) «Un libro rescata la historia de la maestra española de Maria Callas» La Vanguardia 2022-01-16 (Noiz kontsultatua: 2022-01-22).
- ↑ (Gaztelaniaz) Enano, Virginia López. (2018-08-29). «Elvira de Hidalgo, la soprano española que descubrió a Maria Callas» El País ISSN 1134-6582. (Noiz kontsultatua: 2022-01-22).
- ↑ a b c Manuel Siurana Roglán. (29 de julio de 2003). «Concierto homenaje a la soprano aragonesa Elvira de Hidalgo» Asociación para la recuperación del patrimonio de Valderrobres.
- ↑ (Gaztelaniaz) «Elvira de Hidalgo, la olvidada maestra española de María Callas» Hoy 2022-01-16 (Noiz kontsultatua: 2022-01-22).
Bibliografia
- Barreiro, Javier (2004). Voces de Aragón: intérpretes aragoneses del arte lírico y la canción popular 1860-1960. Zaragoza: Ibercaja. ISBN 84-8324-111-0.
- Kesting, Jürgen (1993). Die grossen Sänger. Düsseldorf: ECON.
Kanpo estekak
- Cantando Carnaval Español
- Cantando La Paloma
| Autoritate kontrola |
|---|
Datuak: Q465195
Multimedia: Elvira de Hidalgo / Q465195
